Τι είναι η Ομοιοπαθητική;

Η ομοιοπαθητική αποτελεί μια ολοκληρωμένη, φυσική μέθοδο θεραπείας. Ο βασικός της στόχος είναι η ενδυνάμωση του οργανισμού κινητοποιώντας τις αμυντικές του τεχνικές και αποκαθιστώντας την διαταραγμένη του ισορροπία. Ο Γερμανός γιατρός Samuel Hahnemann μέσα από το έργο του «Όργανον της θεραπευτικής τέχνης», έθεσε τις βάσεις της ομοιοπαθητικής και δικαίως θεωρείται μέχρι σήμερα ο πατέρας της συγκεκριμένης προσέγγισης.

Η κλασική ομοιοπαθητική εφαρμόζεται σε ολόκληρο τον κόσμο από πλήθος γιατρών.

Τα χαρακτηριστικά της Ομοιοπαθητικής

Κύριο χαρακτηριστικό της είναι η εξατομίκευση της θεραπείας. Σε κάθε περίπτωση εξετάζεται τόσο το πρόβλημα όσο και ο πάσχων οργανισμός και συλλέγονται στοιχεία από το σωματικό, συναισθηματικό και διανοητικό επίπεδο του ατόμου. Η αρχή μας εδώ είναι, «δεν υπάρχουν αρρώστιες, αλλά άρρωστοι». Προσφέρει βοήθεια σε οξείες και χρόνιες νόσους αυξάνοντας το ανοσοποιητικό σύστημα και καλύπτοντας ένα ευρύ φάσμα της ανθρώπινης παθολογίας συνυπολογίζοντας παράλληλα ένα πλήθος παραγόντων, ανάμεσα τους και την κληρονομικότητα.

Σκευάσματα Ομοιοπαθητικής

Τα ομοιοπαθητικά σκευάσματα προέρχονται από τη φύση, παρασκευάζονται με εξίσου φυσικό τρόπο και δεν έχουν καμία σχέση με τα χημικά σκευάσματα. Τα εν λόγω σκευάσματα δεν παρουσιάζουν κανέναν κίνδυνο για την υγεία ενώ έχουν αραιωθεί σε τέτοιο βαθμό ώστε να αποτραπεί η όποια πιθανότητα παρενέργειας. Κάπου εδώ, αξίζει να σημειώσουμε ότι είναι σημαντικό να δίνεται ο απαραίτητος χρόνος ώστε να διαπιστωθούν τα αποτελέσματα και να ολοκληρωθεί η δράση τους.

Η ομοιοπαθητική αποτελεί μια ολοκληρωμένη, φυσική μέθοδο θεραπείας.

Θα με βοηθήσει η ομοιοπαθητική;

Ωστόσο, η αμεσότητα της «αντίδρασης» μια ολοκληρωμένης ομοιοπαθητικής θεραπευτικής αγωγής διαφέρει από περίπτωση σε περίπτωση. Για παράδειγμα, όταν έχουμε να αντιμετωπίσουμε ένα οξύ πρόβλημα, το αποτέλεσμα είναι άμεσο και επιτυγχάνεται σε σύντομο χρονικό διάστημα. Από την άλλη, όταν έχουμε να κάνουμε με χρόνιες περιπτώσεις χρειαζόμαστε λίγο μεγαλύτερο διάστημα. Η δυσκολία ενισχύεται όταν οι ασθενείς έχουν έλθει στην ομοιοπαθητική αφού δοκίμασαν όλες τις άλλες μεθόδους και δεν είχαν επιτυχία. Η διάρκεια της θεραπείας σε αυτή την περίπτωση εξαρτάται από τη βαρύτητα του προβλήματος, τη χρήση των λοιπών φαρμάκων, την ηλικία, την κληρονομικότητα και άλλα.

Εν κατακλείδι, είναι σημαντικό να αποσαφηνιστεί ότι η ομοιοπαθητική μπορεί να συνδυαστεί τόσο με άλλες εναλλακτικές/συμπληρωματικές μεθόδους (ρεφλεξολογία, η βοτανολογία, ο βελονισμός κτλ), όσο και με την κλασική ιατρική. Στη περίπτωση της δεύτερης είναι απαραίτητο ο χρόνος λήψης των ομοιοπαθητικών και αλλοπαθητικών φαρμάκων να είναι διαφορετικός.